Olivier Levasseur

chrisopherkaplan · 2019-04-17 20:03:58

Witam,
na poczÂątek coÂś z angielskiej wersji Wikipedii:
https://en.wikipedia.org/wiki/Olivier_Levasseur

Olivier Levasseur (1688, 1689, lub 1690 - 7 lipca 1730), byÂł piratem , nazywanym La Buse („The Buzzard”) lub La Bouche („The Mouth”) we wczesnych latach, nazywanym w ten sposĂłb ze wzglĂŞdu na szybkoÂśĂŚ i bezwzglĂŞdnoÂśĂŚ z ktĂłrym zawsze atakowaÂł swoich wrogĂłw. Znany jest rĂłwnieÂż z tego, Âże rzekomo ukrywa jeden z najwiĂŞkszych skarbĂłw w historii piratĂłw, szacowany na ponad 1 miliard funtĂłw, i zostawia kryptogram z jego miejscem pobytu.

Biografia

Urodzony w Calais w czasie wojny dziewiĂŞcioletniej (1688–97) w bogatej rodzinie burÂżuazyjnej , po otrzymaniu doskonaÂłego wyksztaÂłcenia zostaÂł oficerem marynarki wojennej. Podczas wojny o sukcesjĂŞ hiszpaĂąskÂą (1701–1714) nabyÂł list od krĂłla Ludwika XIV i zostaÂł korsarzem korony francuskiej. Kiedy wojna siĂŞ skoĂączyÂła, rozkazano mu wrĂłciĂŚ do domu ze swoim statkiem, ale zamiast tego doÂłÂączyÂł do pirackiej kompanii Benjamina Hornigolda w 1716 roku.

Po roku udanych grabieÂży, partia Hornigolda podzieliÂła siĂŞ, Levasseur na krĂłtko wspĂłÂłpracowaÂł z Samuelem Bellamy, zanim zdecydowaÂł siĂŞ sprĂłbowaĂŚ szczĂŞÂścia na wybrzeÂżu Afryki Zachodniej. Po tym, jak William Moody zostaÂł wyrzucony z dowĂłdztwa przez swojÂą niezadowolonÂą zaÂłogĂŞ pod koniec 1718 r., Wybrali Levasseura na kapitana w miejscu Moody'ego. W 1719 roku dziaÂłaÂł razem z Howellem Davisem i Thomasem Cocklynem (ktĂłry rĂłwnieÂż sÂłuÂżyÂł pod Moody) przez pewien czas. W 1720 r. Zaatakowali niewolniczy port Ouidah , ktĂłry byÂł wĂłwczas czĂŞÂściÂą KrĂłlestwa Whydah i znajduje siĂŞ na wybrzeÂżu dzisiejszego Beninu, redukujÂąc lokalnÂą fortecĂŞ do ruiny. PĂłÂźniej tego samego roku zostaÂł rozbitkiem w Kanale Mozambickim i osiadÂł na wyspie Anjouan , jednej z Comores . Jego zÂłe oko staÂło siĂŞ juÂż caÂłkowicie Âślepe, wiĂŞc zaczÂąÂł nosiĂŚ okulary.

Od 1720 roku uruchomiÂł swoje naloty z bazy na wyspie Sainte-Marie , niedaleko Madagaskaru wybrzeÂżu, razem z piratami John Taylor , Jasper Seagar, i Edward England , (brak planowania wÂątpienia uchwyciĂŚ jeden z Wielkiej Mughal jest uzbrojonych, ale zazwyczaj mocno obciÂąÂżony pielgrzym statki do Mekki ). Jego kwatermistrzem byÂł w tym czasie Paulsgrave Williams , ktĂłry byÂł kwatermistrzem Bellamy'ego, a potem kapitanem, dopĂłki Bellamy nie zginÂąÂł w sztormie na Cape Cod. Najpierw splÂądrowali Laccadivesi sprzedaÂł Âłup holenderskim kupcom za 75 000 funtĂłw. Levasseur i Taylor w koĂącu zmĂŞczyli siĂŞ ludzkoÂściÂą Anglii i osiedlili go na wyspie Mauritius .

Jolly Roger flaga pirata Oliviera Levasseura (La Buse), opisana jako „biaÂły chorÂąÂży z postaciÂą martwego czÂłowieka”; jeden z nielicznych wzmianek o czarno-biaÂłej flagi Jolly Roger.
NastĂŞpnie dokonali jednego z najwiĂŞkszych wyczynĂłw piractwa: schwytanie portugalskiego wielkiego galeonu Nossa Senhora do Cabo ( Matki Boskiej PrzylÂądkowej ) lub Virgem Do Cabo ( Dziewicy z PrzylÂądka ), zaÂładowanego peÂłnym skarbĂłw naleÂżÂących do biskupa Goa , zwany takÂże PatriarchÂą Indii Wschodnich i Namiestnikiem Portugalii , ktĂłrzy oboje byli na pokÂładzie wracajÂąc do domu do Lizbony . Piraci byli w stanie wejÂśĂŚ na statek bez strzelania pojedynczÂą burtÂą, poniewaÂż Cabo zostaÂł uszkodzony w czasie sztormu i aby uniknÂąĂŚ wywrĂłcenia, zaÂłoga wyrzuciÂła za burtĂŞ caÂłÂą swojÂą artyleriĂŞ liczÂącÂą 72 dziaÂła, a nastĂŞpnie zakotwiczyÂł na Wyspie RĂŠunion do naprawy. (Ten incydent miaÂł byĂŚ pĂłÂźniej wykorzystany przez Roberta Louisa Stevensona w jego powieÂści Wyspa skarbĂłw, gdzie galeon jest okreÂślany jako Namiestnik Indii na koncie podanym przez jego sÂłynnÂą fikcyjnÂą postaĂŚ DÂługiego Jana Srebrnego ).

ÂŁup skÂładaÂł siĂŞ ze sztabek zÂłota i srebra, dziesiÂątek pudeÂł peÂłnych zÂłotych Gwinei , diamentĂłw, pereÂł, jedwabiu, dzieÂł sztuki i przedmiotĂłw religijnych z katedry Se w Goa , w tym PÂłomiennego KrzyÂża Goa wykonanego z czystego zÂłota, inkrustowanego diamentami, rubiny i szmaragdy. ByÂło tak ciĂŞÂżkie, Âże wymagaÂło trzech ludzi, by przenieÂśli go na statek Levasseura. W rzeczywistoÂści skarb byÂł tak wielki, Âże piraci nie zadali sobie trudu, by okraÂśĂŚ ludzi na pokÂładzie, co normalnie by zrobili.

Kiedy Âłup zostaÂł podzielony, kaÂżdy pirat otrzymaÂł co najmniej 50 000 funtĂłw zÂłota i 42 diamenty. Seagar zmarÂł, gdy popÂłynĂŞli na Madagaskar, aby podzieliĂŚ ich zdobycz; Levasseur i Taylor dzielÂą pozostaÂłe zÂłoto, srebro i inne przedmioty, a Levasseur bierze zÂłoty krzyÂż.

W 1724 r. Levasseur wysÂłaÂł negocjatora do gubernatora na wyspie Bourbon (dziÂś Reunion), aby omĂłwiĂŚ amnestiĂŞ , ktĂłra zostaÂła zaoferowana wszystkim piratom na Oceanie Indyjskim, ktĂłrzy zrezygnowaliby z praktykowania piractwa. Jednak rzÂąd francuski chciaÂł odzyskaĂŚ duÂżÂą czĂŞÂśĂŚ skradzionych ÂłupĂłw, wiĂŞc Levasseur postanowiÂł uniknÂąĂŚ amnestii i osiadÂł w tajemnicy na archipelagu Seszeli . W koĂącu zostaÂł schwytany w pobliÂżu Fort Dauphin na Madagaskarze. ZostaÂł zabrany do Saint-Denis, Reunion i powieszony za piractwo o 17:00 7 lipca 1730 r.

Skarb

Cryptogram Olivier Levasseur

Alfabet Oliviera Levasseura

Legenda mĂłwi, Âże kiedy stanÂąÂł na rusztowaniu szubienicy, miaÂł naszyjnik na szyi, zawierajÂący kryptogram 17 linii, i rzuciÂł to w tÂłum, woÂłajÂąc: „ZnajdÂź mĂłj skarb, ten, ktĂłry moÂże to zrozumieĂŚ!” To, co staÂło siĂŞ z tym naszyjnikiem, jest nieznane do dziÂś. Wielu poszukiwaczy skarbĂłw prĂłbowaÂło odszyfrowaĂŚ kryptogram, majÂąc nadziejĂŞ, Âże jego rozwiÂązanie doprowadzi do tego skarbu.

W 1923 r. Wdowa po pewnym Charlesie Savy o imieniu Rose znalazÂła kilka rzeÂźb w skaÂłach na plaÂży Bel Ombre w pobliÂżu Beau Vallon na wyspie MahĂŠ , ze wzglĂŞdu na niski poziom wody w tym roku. ZnalazÂła rzeÂźby psa, wĂŞÂża, ÂżĂłÂłwia, konia, muchy, dwĂłch poÂłÂączonych serc, dziurkĂŞ od klucza, wpatrzone oko, urnĂŞ wyborczÂą, figurĂŞ ciaÂła mÂłodej kobiety i gÂłowĂŞ mĂŞÂżczyzny. Notariusz w Victoria sÂłyszaÂł o tej wiadomoÂści i rozumieĂŚ te symbole muszÂą byĂŚ wykonane przez piratĂłw. SzukaÂł w swoich archiwach i znalazÂł dwa moÂżliwe poÂłÂączenia. PierwszÂą z nich byÂła mapa plaÂży Bel Ombre, opublikowana w Lissabon w 1735 r. [ WÂątpliwa - dyskutuj ] Stwierdzono: „wÂłaÂściciel ziemi ...la Buse ”(Levasseur).

Drugie odkrycie byÂło ostatniÂą wolÂą pirata Bernardin Nageon de L'Estang, nazywany Le Butin , ktĂłry zmarÂł siedemdziesiÂąt lat po Levasseur, i twierdziÂł, Âże zdobyÂł kilka skarbĂłw Levasseura. ZawieraÂło 3 kryptogramy i 2 litery, jedna dla jego siostrzeĂąca:

„StraciÂłem wiele dokumentĂłw podczas katastrofy statku. ZebraÂłem juÂż kilka skarbĂłw, ale pozostaÂły jeszcze cztery. Znajdziesz je z kluczem do kombinacji i innych papierĂłw”.

i jeden do jego brata:

„[..] Nasz kapitan zostaÂł ranny. UpewniÂł siĂŞ, Âże jestem masonem, a nastĂŞpnie powierzyÂł mi swoje papiery i tajemnice przed ÂśmierciÂą. Obiecaj, Âże twĂłj najstarszy syn bĂŞdzie szukaÂł skarbu i speÂłniÂł moje marzenie o odbudowie naszego domu. [. .] DowĂłdca przekaÂże dokumenty, sÂą trzy.

Notariusz skontaktowaÂł siĂŞ z paniÂą Savy, a po kilku wykopaliskach na „gapiÂącym siĂŞ oku” odkryli dwie trumny zawierajÂące szczÂątki dwojga ludzi, [ wÂątpliwe - dyskutujÂą ] zidentyfikowane jako piraci przez zÂłote pierÂścienie w lewym uchu, a takÂże trzeci ciaÂło bez trumny, ale w tym miejscu nie znaleziono skarbu.

W 1947 r. Anglik Reginald Cruise-Wilkins, sÂąsiad pani Savy, przestudiowaÂł dokumenty, ale kryptogram byÂł o wiele trudniejszy do rozwiÂązania niÂż poczÂątkowo sÂądzono. Rozszyfrowanie moÂżna wykonaĂŚ tylko zaczynajÂąc od dwĂłch liter [ dlaczego? ] i trzy kryptogramy skompilowane w tajemniczym alfabecie, rebusie, a przynajmniej w piÂśmie inicjacyjnym, ktĂłre moÂżna by powiÂązaĂŚ z masoĂąskÂą symbolikÂą . Cruise-Wilkins nastĂŞpnie odkryÂł zwiÂązek z zodiaku , z obojczykĂłw Salomona , a dwunastu prac z Herkulesa. RĂłÂżne zadania, reprezentujÂące Labours of Hercules, musiaÂły byĂŚ podejmowane w ÂścisÂłej kolejnoÂści. Komnata skarbĂłw znajduje siĂŞ gdzieÂś pod ziemiÂą i naleÂży do niej podejÂśĂŚ ostroÂżnie, aby uniknÂąĂŚ zalania. Jest chroniony przez przypÂływy, ktĂłre wymagajÂą spiĂŞtrzenia, aby je powstrzymaĂŚ, i naleÂży do nich podejÂśĂŚ z pĂłÂłnocy.

Do swojej Âśmierci na Reunion Cruise-Wilkins szukaÂł i kopaÂł na wyspie MahĂŠ. W jaskini, z wyjÂątkiem starych broni, niektĂłrych monet i pirackich sarkofagĂłw , niczego nie znalazÂł. ZmarÂł 3 maja 1977 r., Zanim zÂłamaÂł ostatni fragment kodu. Jego syn, nauczyciel historii Seychellois John, wciÂąÂż poszukuje skarbu, dochodzÂąc do wniosku, Âże po uÂżyciu najnowoczeÂśniejszego sprzĂŞtu, musi „powrĂłciĂŚ do starej metody, [wpadaĂŚ] w umysÂł tego faceta, [twierdzÂąc, Âże jest ] dziesiĂŞĂŚ na dĂłÂł, dwa na jego Herkulesowe labory. ”

Kultura popularna
Basil Rathbone gra Levasseura w filmie Errola Flynna z 1935 roku Captain Blood .
Historia skarbu Levasseura zostaÂła opisana w serii komiksĂłw Spike and Suzy (znanej rĂłwnieÂż w Wielkiej Brytanii jako Bob & Bobette lub oryginalne nazwy Suske en Wiske autorstwa flamandzkiego autora Willy Vandersteena) w albumie The Amazing Coconut (1990). Tam medalion z Levasseur zostaÂł zabrany przez ptaka, ktĂłry uciekÂł do lasu, gdzie zostaÂł uwiĂŞziony w dojrzaÂłym owocu zwanym coco de mer . Kokos ten zostaÂł sprzedany w Belgii w 1988 r. Bohaterom serii, a nastĂŞpnie odkryli medalion i wreszcie skarb.
28. epizod Redbeard przedstawia fikcyjnÂą cĂłrkĂŞ historycznego pirata Oliviera Levasseura.
W japoĂąskiej anime i manga serii One Piece , gÂłĂłwny fabuÂła jest zapalany przez zmarÂłego pirata Gol D. Roger , ktĂłry, podobnie jak Levasseur, podczas swojej publicznej egzekucji oÂśmieliÂł zgromadzonym ludziom znaleÂźĂŚ swĂłj ukryty skarb o nazwie „One Piece”, zapewniajÂąc oni zostawili wszystko, co posiadaÂł, w jednym miejscu.
W grze mobilnej Assassin's Creed: Pirates , korporacja z przodu Templariuszy Abstergo Industries chce znaleÂźĂŚ skarb La Buse. W tym celu zatrudniajÂą gracza, badacza pamiĂŞci genetycznej, aby zagÂłĂŞbiÂł siĂŞ w wspomnienia pirata Alonzo Batilli, z ktĂłrym La Buse zaprzyjaÂźniÂł siĂŞ, zanim staÂł siĂŞ legendÂą. Jego skarb zawiera KawaÂłek Edenu, jeden z licznych artefaktĂłw pozostawionych przez PierwszÂą CywilizacjĂŞ, prekursorĂłw ludzkoÂści.

Ostatnio edytowany przez chrisopherkaplan (2019-04-17 20:06:06)

chrisopherkaplan · 2019-04-17 20:19:33

A oto inny opis tego pirata i zagadki jego skarbu:
ze strony :

https://escales.ponant.com/en/pirate-la-buse-2/

Olivier Levasseur, postaĂŚ historyczna czy legenda ludowa? Obaj, mĂłj kapitanie! Ten sÂłynny francuski pirat, znany jako La Buse, od Âśmierci w 1730 r. Na Reunionie nie straciÂł nic ze swojej tajemnicy i intrygi. I jego nieuchwytne utracone Âłupy, z ktĂłrych stworzono fantazje, nie sÂą przedmiotem zdumiewajÂącego poszukiwania skarbĂłw, ktĂłre rozpoczĂŞÂło siĂŞ prawie 300 lat temu…

Pirat z KaraibĂłw

Olivier Levasseur urodziÂł siĂŞ w Calais pod koniec XVII wieku. Syn darmowego bojownika, miaÂł pierwszy smak walki morskiej na poczÂątku XVIII wieku, na pokÂładzie La Reine des Indes (The Indian Queen). W tym czasie Levasseur dziaÂłaÂł na Morzu Karaibskim jako korsarz w sÂłuÂżbie francuskiego krĂłla uwikÂłanego w wojnĂŞ o sukcesjĂŞ hiszpaĂąskÂą.

Kiedy konflikt zakoĂączyÂł siĂŞ w 1714 roku, Wersal nie potrzebowaÂł juÂż swoich korsarzy. Jednak Levasseur nie zamierzaÂł wrĂłciĂŚ do Francji kontynentalnej. ZostaÂł piratem , najpierw pod flagÂą Anglika, Benjamina Hornigolda, a potem pod wÂłasnym nazwiskiem. W ten sposĂłb Levasseur zyskaÂł solidnÂą reputacjĂŞ. To potĂŞÂżny drapieÂżnik, ktĂłry z caÂłej szybkoÂści spada na ofiary z drapieÂżnego ptaka. NazywaÂł siĂŞ La Buse (MyszoÂłĂłw)!

Na trasie do Indii

Wody KaraibĂłw stawaÂły siĂŞ coraz bardziej niebezpieczne: wojna z piratami prowadzona przez mocarstwa kolonialne stawaÂła siĂŞ coraz bardziej wyczerpujÂąca. Dla La Buse'a nadszedÂł czas na wyjÂście. Jego cel? Droga do Indii i wybrzeÂża Afryki . Po pierwsze, w 1719 r. UdaÂł siĂŞ nastĂŞpnie do Zatoki Gwinejskiej, w nastĂŞpnym roku, na Ocean Indyjski i Wyspy Mascarene. Levasseur rzuciÂł kotwicĂŞ na Sainle Sainte-Marie, niezdobytÂą kryjĂłwkĂŞ dla piratĂłw, niedaleko Madagaskaru . Tam poznaÂł angielskiego pirata Johna Taylora, z ktĂłrym poÂłÂączyÂł siÂły.

Atak na Bourbon

26 kwietnia 1721 r. Jest ustalony na zawsze jako kamieĂą milowy w historii piractwa. Tego dnia La Buse i Taylor zmierzali w kierunku Bourle Bourbon (dzisiejszego Reunion ). Na celowniku: Nossa Senhora do Cabo lub Virgin of the Cape, 800-tonowy portugalski okrĂŞt flagowy z 72 armatami, zacumowany w porcie Saint-Denis po powaÂżnych uszkodzeniach. Na pokÂładzie byÂł hrabia Ericeira, wicekrĂłl portugalskich Indii, a w jego posiadaniu znajdowaÂło siĂŞ prawie dziesiĂŞĂŚ lat zgromadzonych skarbĂłw : zÂłoto, diamenty, biÂżuteria, przyprawy, tkaniny, drobne drewno i wiele innych. Po ciĂŞÂżkich walkach La Buse i Taylor zajĂŞli statek i jego spektakularny Âłup, szacowany na ponad 4 miliardy euro ! Virgin of the Cape zostaÂła przemianowana na Le Victorieux (ZwyciĂŞska) i staÂła siĂŞ potĂŞÂżnym nowym statkiem Oliviera Levasseura.

Narodziny mitu

W 1724 r. La Buse , wykorzystujÂąc w peÂłni kartĂŞ uÂłaskawienia oferowanÂą przez krĂłla Francji zwolennikom wolnoÂści, postanowiÂł przejÂśĂŚ na emeryturĂŞ do Sainle Sainte-Marie. Nigdy wiĂŞcej piractwa! Ale odmĂłwiÂł oddania swojego skarbu, warunku krĂłlewskiej amnestii. Levasseur staraÂł siĂŞ wiĂŞc leÂżeĂŚ nisko, pracujÂąc jako pilot statkĂłw w Zatoce Antongil… Ale w 1729 r. La Buse zostaÂł uznany i zabrany kajdanami do Bourle Bourbona, aby go wyprĂłbowaĂŚ . Szybko zostaÂł skazany: ÂśmierĂŚ przez powieszenie.

„Z tym, co ukryÂłem niedaleko stÂąd, mĂłgÂłbym kupiĂŚ caÂłÂą wyspĂŞ”, rzekomo ujawniÂł swojemu cholernikowi. A w dniu jego egzekucji, na szubienicy, z linÂą na szyi, mĂłwi siĂŞ, Âże rzuciÂł tÂłumowi tajemniczy kryptogram , krzyczÂąc: „ZnajdÂź mĂłj skarb, ktĂłry moÂże!”, ZaczynajÂąc mit, a wraz z nim , zdumiewajÂące poszukiwanie skarbĂłw. ChociaÂż w 1934 roku historyk Charles de La Roncière jako pierwszy opublikowaÂł tÂłumaczenie zakodowanej wiadomoÂści, tekst pozostaje niezrozumiaÂły. Nawiasem mĂłwiÂąc, czy to nawet tekst? Nawet teraz wielu ludzi prĂłbuje rozszyfrowaĂŚ dokument, ktĂłry chce zdobyĂŚ skarb La Buse: z Reunion na Seszele, od Mauritiusu do Rodrigues, aÂż do Juan de Nova, kaÂżda wyspa na Oceanie Indyjskim jest bezpieczna i musimy znaleÂźĂŚ klucz.

WiĂŞc ten skarb, czy to marzenie, czy rzeczywistoÂśĂŚ? TrochĂŞ obu… ChociaÂż wydaje siĂŞ maÂło prawdopodobne, aby kryptogram byÂł autentyczny, zagadka i ciekawoÂśĂŚ, ktĂłre wygenerowaÂł przez trzy stulecia, sÂą bardzo realne, co czyni mit pirata La Buse, obecnie kluczowÂą postaciÂą w folklorze Oceanu Indyjskiego , trwaĂŚ wiecznie.

chrisopherkaplan · 2019-04-17 20:34:18

Tu jeszcze inny opis:

https://www.ancient-origins.net/history … ead-021725

Francuski pirat Olivier Levasseur pozostawiÂł zadziwiajÂący Kryptogram - Czy to prowadzi do jego dawno ukrytego skarbu ?

Olivier Levasseur (znany rĂłwnieÂż pod pseudonimami „La Buse”, co oznacza „myszoÂłĂłw” lub „La Bouche”, co oznacza „Usta”) byÂł francuskim piratem, ktĂłry dziaÂłaÂł w pierwszej poÂłowie XVIII wieku. Podczas gdy Levasseur byÂł notorycznym i budzÂącym strach piratem, jego najwiĂŞkszÂą spuÂściznÂą jest domniemany skarb, ktĂłry ukryÂł. Przed jego egzekucjÂą Levasseur rzekomo ujawniÂł kryptogram, gdzie przebywa jego pochowany Âłup. ChociaÂż przez lata podejmowano prĂłby rozszyfrowania zakodowanej wiadomoÂści i wyÂśledzenia skarbu Levasseura, Âżadnemu z nich siĂŞ nie udaÂło.

Od Privateering do Piracy
Olivier Levasseur urodziÂł siĂŞ w Calais w ostatnich latach XVII wieku (miĂŞdzy 1688 a 1690 rokiem). PochodzÂący z bogatej burÂżuazyjnej rodziny Levasseur uczĂŞszczaÂł do najlepszych szkĂłÂł i zostaÂł oficerem marynarki. OtrzymaÂł list marque od krĂłla francuskiego Ludwika XIV podczas wojny o sukcesjĂŞ hiszpaĂąskÂą i zostaÂł korsarzem w sÂłuÂżbie korony francuskiej. Twierdzono, Âże w tym czasie Levasseur otrzymaÂł bliznĂŞ na jednym oku, co spowodowaÂło, Âże zaÂłoÂżyÂł na niego opaskĂŞ na oko. Nie trzeba dodawaĂŚ, Âże ta osobliwoÂśĂŚ Levasseur staÂła siĂŞ jednÂą z najbardziej charakterystycznych cech dzisiejszych popularnych wizerunkĂłw piratĂłw.

Pod koniec wojny Levasseur nie miaÂł zamiaru zrezygnowaĂŚ ze swojej dziaÂłalnoÂści, a zatem zmieniÂł siĂŞ z piractwa w piractwo. Levasseur rozpoczÂąÂł swojÂą nowÂą karierĂŞ jako czÂłonek grupy Flying Gang, grupy piratĂłw z siedzibÂą w Nassau na wyspie New Providence na Bahamach. Na poczÂątku 1716 r. Levasseur byÂł kapitanem pirackiej strzelnicy zwanej Postillion i prawdopodobnie wspĂłÂłpracowaÂł z piratami Samuelem Bellamy i Benjaminem Hornigoldem. Levasseur ostatecznie rozstaÂł siĂŞ z Bellamy i Hornigoldem i przeprowadziÂł naloty na wÂłasnÂą rĂŞkĂŞ.

Levasseur's Pirating Peers
W 1718 roku Levasseur uniknÂąÂł schwytania przez kapitana Francisa Hume'a z HMS Scarborough u wybrzeÂży La Blanquilla we wschodnich Karaibach. Mimo to pirat straciÂł swĂłj statek, a majÂąc zaledwie szeÂśĂŚdziesiÂąt czÂłonkĂłw zaÂłogi, uciekÂł na maÂłym slupie. Levasseur i jego ludzie znaleÂźli siĂŞ u wybrzeÂży Afryki Zachodniej i postanowili przeprowadziĂŚ tam swojÂą dziaÂłalnoÂśĂŚ pirackÂą. ZÂłapano wiele statkĂłw, a Levasseur zostaÂł ponownie wybrany na kapitana statku w 1719 roku.

W okresie, gdy Levasseur dziaÂłaÂł u wybrzeÂży Afryki Zachodniej, wspĂłÂłpracowaÂł z takimi piratami jak Howell Davis, Thomas Cocklyn, John Taylor i Edward England. W 1721 roku Levasseur i Taylor zdobyli Nossa Senhora della Cabo, portugalski statek skarbowy, ktĂłry siedziaÂł na piaskownicy w wyniku szkĂłd poniesionych podczas burzy. Statek nosiÂł skarb zarĂłwno biskupa Goa, jak i namiestnika portugalskiego Indi, i byÂł jednym z najwiĂŞkszych zaciÂągĂłw w historii piractwa.

Poszukiwanie skarbĂłw z kryptogramem
Kilka lat pĂłÂźniej Levasseur osiedliÂł siĂŞ na Seszelach, wyspie u wybrzeÂży Afryki Wschodniej, na Oceanie Indyjskim. W 1730 r. Levasseur zostaÂł schwytany i wysÂłany do Saint-Denis na wyspie Reunion, gdzie zostaÂł zawieszony za piractwo. WedÂług legendy, gdy Levasseur staÂł na rusztowaniu z pĂŞtlÂą na szyi, udaÂło mu siĂŞ wrzuciĂŚ kryptogram do tÂłumu, mĂłwiÂąc im, Âże jego skarb bĂŞdzie naleÂżaÂł do osoby, ktĂłra zdoÂła rozszyfrowaĂŚ jego tajnÂą wiadomoÂśĂŚ.

Do tej pory skarb Levasseura nie zostaÂł jeszcze znaleziony. Pomimo licznych nieudanych prĂłb odnalezienia skarbu, sÂą tacy, ktĂłrzy poÂświĂŞcili swoje Âżycie, aby je znaleÂźĂŚ i nie sÂą jeszcze gotowi do poddania siĂŞ. IstniejÂą jednak pewne problemy z samym kryptogramem.

chrisopherkaplan · 2019-04-17 21:28:03

No i nareszcie jakaÂś polska strona poÂświĂŞcona Levasseurowi i jego dziwnemu skarbowi - im wiĂŞcej o tym czytam, to coraz mniej mi siĂŞ to podoba - jakaÂś mania

http://www.paranormalne.pl/tutorials/ar … a-do-dzis/

- poniÂżej zamieszczam tylko fragment dotyczÂący pirata - jak ktoÂś chce szukaĂŚ jego skarbu polecam caÂły artykuÂł

Kryptogram Oliviera Levasseura - zagadka nierozwiÂązana do dziÂś

PĂłÂźnym popoÂłudniem 7 lipca 1730 roku na centralnym placu w Saint-Denis, stolicy naleÂżÂącej do Francji, a leÂżÂącej na Oceanie Indyjskim wyspy Reunion zgromadziÂł siĂŞ tÂłum ÂżÂądnych krwi mieszkaĂącĂłw miasta. I nie bez powodu, jako Âże punktualnie na 17:00 zaplanowano publicznÂą egzekucjĂŞ znienawidzonego pirata, Oliviera Levasseura. Ale bez cienia wÂątpliwoÂści nikt z widzĂłw tej jakÂże atrakcyjnej rozrywki, idealnej wrĂŞcz na chÂłodne, lipcowe, piÂątkowe popoÂłudnie nie zdawaÂł sobie sprawy, Âże wydarzenia, jakie miaÂły nastÂąpiĂŚ juÂż za kilka minut bĂŞdÂą stanowiĂŚ jednÂą z zagadek, ktĂłrej rozwiÂązania nie zdoÂłano znaleÂźĂŚ przez blisko 300 kolejnych lat.

Kim byÂł Oliver Levasseur?

O przeszÂłoÂści samego Oliviera Levasseura wiemy stosunkowo niewiele. UrodziÂł siĂŞ w prawdopodobnie doÂśĂŚ zamoÂżnej rodzinie gdzieÂś w latach pomiĂŞdzy 1688, a 1697. W 1713 roku z rÂąk samego KrĂłla SÂłoĂące, czyli Ludwika XIV otrzymaÂł list kaperski, na mocy ktĂłrego mĂłgÂł prowadziĂŚ bez ograniczeĂą dziaÂłalnoÂśĂŚ korsarskÂą na rzecz Francji. Levasseur skwapliwie korzystaÂł z nadanych mu przywilejĂłw, jednak juÂż rok pĂłÂźniej wojna o sukcesjĂŞ hiszpaĂąskÂą zostaÂła zakoĂączona, a list kaperski utraciÂł waÂżnoÂśĂŚ.

Olivier Levasseur na tyle jednak zasmakowaÂł w swoich ostatnich zajĂŞciach, Âże bez mrugniĂŞcia okiem zlekcewaÂżyÂł rozkazy krĂłlewskie i zamiast wrĂłciĂŚ do Francji, postanowiÂł wraz ze swoim okrĂŞtem i zaÂłogÂą doÂłÂączyĂŚ do pirackiej floty Benjamina Hornigolda. Po roku udanej wspĂłÂłpracy zmieniÂł barwy klubowe opuszczajÂąc Hornigolda i doÂłÂączajÂąc do innego znanego pirata, jakim byÂł Samuel Bellamy. Od 1719 roku Levasseur postanowiÂł operowaĂŚ na zasadzie wolnego strzelca wspĂłÂłpracujÂąc okazjonalnie z Howellem Davisem oraz Thomasem Cocklynem, a takÂże innymi prominentnymi postaciami z pirackiego pĂłÂłÂświatka. SposĂłb jego dziaÂłania oparty na bÂłyskawicznych atakach z zaskoczenia z wykorzystaniem szybkich i zwinnych, choĂŚ sÂłabo uzbrojonych okrĂŞtĂłw (jego ulubionym byÂła brygantyna Le Victorieux) spowodowaÂł nadanie Levasseurowi przydomka Le Buse, czyli “MyszoÂłĂłw”. Warto go zapamiĂŞtaĂŚ, gdyÂż jego znajomoÂśĂŚ przyda siĂŞ nieco pĂłÂźniej.

ZaÂłoga zbirĂłw pod przywĂłdztwem Levasseura skupiaÂła siĂŞ poczÂątkowo na napadach i plÂądrowaniu niewielkich miasteczek, ich Âłupem padÂły miĂŞdzy innymi Ouidah i pomniejsze skupiska ludnoÂści. Nie gardzili takÂże statkami handlowymi, jednak z uwagi na operowanie w rejonach Madagaskaru w ich rĂŞce wpadaÂły stosunkowo nieduÂże jednostki - zatem z wielkimi sukcesami i bogactwami bywaÂło raczej krucho. W rzeczonym okresie najwiĂŞkszÂą zdobyczÂą Levasseura byÂł holenderski statek Laccadives, wartoÂśĂŚ zdobytych ÂłupĂłw wyniosÂła wtedy 75 tys. Ăłwczesnych funtĂłw (co stanowi rĂłwnowartoÂśĂŚ ok. 15 milionĂłw euro). ByÂło to wprawdzie sumÂą wystarczajÂącÂą na nieco wiĂŞcej, niÂż tylko na waciki, ale i tak dalekÂą od oczekiwaĂą zaÂłogi i samego Levasseura.

W miĂŞdzyczasie Levasseur utraciÂł wzrok w prawym oku, uszkodzonym wiele lat wczeÂśniej podczas jednej z utarczek. ZaczÂąÂł od tego momentu nosiĂŚ czarnÂą przepaskĂŞ na oku, ktĂłra wkrĂłtce staÂła siĂŞ jego znakiem rozpoznawczym i wÂłaÂściwie obok papugi, haka zamiast dÂłoni i drewnianej nogi dziÂś stanowi nieodÂłÂączny atrybut kaÂżdego stereotypowego pirata.

Skarby, skarby, skarby...

Jednak w koĂącu szczĂŞÂście dopisaÂło francuskiemu piratowi. Jego wspĂłÂłpracownik, dowĂłdca drugiego z okrĂŞtĂłw tej najmniejszej moÂżliwej floty pirackiej, John Taylor dostrzegÂł pewnego dnia na horyzoncie sylwetkĂŞ ogromnego statku. OczywiÂście wzbudziÂła ona Âżywe zainteresowanie obu kapitanĂłw, po uwaÂżnym zlustrowaniu obiektu okazaÂło siĂŞ, Âże nie jest to zwykÂły statek handlowy, a uzbrojony po zĂŞby gigantyczny portugalski galeon (informacja dodatkowa: drugi po okrĂŞtach liniowych w hierarchii pod wzglĂŞdem wielkoÂści i siÂły ognia okrĂŞt bojowy Ăłwczesnej epoki) Nossa Senhora do Cabo. Obu piratom aÂż zaÂświeciÂły siĂŞ oczy...

… jednak zdroworozsÂądkowa analiza sytuacji wykazaÂła niezbyt zachĂŞcajÂącÂą dysproporcjĂŞ siÂł. Portugalski okrĂŞt dysponowaÂł 72 dziaÂłami, natomiast poÂłÂączone siÂły okrĂŞtĂłw Levasseura oraz Taylora mogÂły wystawiĂŚ jedynie 26 dziaÂł, do tego o wiele mniejszego kalibru - czyli o mniejszej sile raÂżenia i co waÂżniejsze, krĂłtszym zasiĂŞgu. MĂłwiÂąc obrazowo, klasyczny atak na portugalski okrĂŞt wymagaÂł podpÂłyniĂŞcia na odlegÂłoÂśĂŚ, z ktĂłrej pojedyncza salwa wszystkich 72 dziaÂł galeonu pozostawiÂłaby po obu pirackich okrĂŞtach jedynie mgliste wspomnienie i trochĂŞ szmatek nadajÂących siĂŞ najwyÂżej na chusteczki. Gdyby w oceanach ÂżyÂły bobry, z pewnoÂściÂą byÂłyby takÂże zachwycone takim obrotem spraw z racji Âłatwego dostĂŞpu do mnĂłstwa uÂżytecznych dla nich szczap i drewienek

Jednak gdy juÂż fortuna zaczĂŞÂła Levasseurowi sprzyjaĂŚ, to na caÂłego. Po szybkim zapoznaniu siĂŞ z sytuacjÂą okazaÂło siĂŞ, Âże Nossa Senhora do Cabo zostaÂła bardzo powaÂżnie uszkodzona podczas niedawnego sztormu, stoi na kotwicy, a Âżeby uchroniĂŚ okrĂŞt przed zatoniĂŞciem, zaÂłoga zostaÂła zmuszona do wyrzucenia za burtĂŞ caÂłego niepotrzebnego obciÂąÂżenia... do ktĂłrego zaliczono takÂże wszystkie 72 dziaÂła. Piratom niewiele wiĂŞcej do szczĂŞÂścia byÂło potrzeba, zatem zabrali siĂŞ do dzieÂła i w niespeÂłna godzinĂŞ opanowali galeon bez jednego choĂŚby wystrzaÂłu i bez ofiar w ludziach. Warto tutaj dodaĂŚ, Âże na kanwie tych wydarzeĂą Robert Louis Stevenson stworzyÂł swojÂą najbardziej znanÂą powieÂśĂŚ zatytuÂłowanÂą “Wyspa skarbĂłw”,

Skoro powiedziaÂło siĂŞ A, trzeba takÂże powiedzieĂŚ B - zatem portugalska zaÂłoga otrzymaÂła propozycjĂŞ nie do odrzucenia w postaci zamustrowania siĂŞ na szalupach wiosÂłowych i wyruszenia nastĂŞpnie w krĂłtki rejs na leÂżÂącÂą nieopodal wyspĂŞ Reunion. Obaj kapitanowie udali siĂŞ natomiast na inspekcjĂŞ Âładowni. Tutaj okazaÂło siĂŞ, Âże los w dalszym ciÂągu zdecydowaÂł siĂŞ spoglÂądaĂŚ na nich Âłaskawym okiem. Nossa Senhora do Cabo transportowaÂła niezliczone wrĂŞcz iloÂści sztab zÂłota i srebra, wory peÂłne diamentĂłw, rubinĂłw i szmaragdĂłw, a takÂże legendarny artefakt templariuszy, czyli pÂłonÂący krzyÂż z Goa i mnĂłstwo innych cennych rzeczy. DoÂśĂŚ rzec, Âże wartoÂśĂŚ zrabowanych z Nossa Senhora do Cabo skarbĂłw szacuje siĂŞ obecnie na co najmniej 2 miliardy euro - a sÂą to szacunki bardzo ostroÂżne z racji braku oficjalnych listĂłw przewozowych i z pewnoÂściÂą zaniÂżone co najmniej dwukrotnie, albo i bardziej.

W kaÂżdym razie kaÂżdy z czÂłonkĂłw zaÂłogi okrĂŞtĂłw pirackich otrzymaÂł swojÂą czĂŞÂśĂŚ Âłupu wynoszÂącÂą Ăłwczesne 50 tysiĂŞcy funtĂłw (rĂłwnowartoÂśĂŚ okoÂło 10 milionĂłw euro) oraz garÂśĂŚ diamentĂłw. PrzewaÂżajÂąca wiĂŞkszoÂśĂŚ skarbu zostaÂła jednak zagarniĂŞta przez Levasseura jako dowĂłdcĂŞ tej grupy piratĂłw.

Na scenĂŞ wkracza tajemniczy kryptogram

W 1724 roku rzÂąd Francji ogÂłosiÂł amnestiĂŞ dla wszystkich piratĂłw dziaÂłajÂących na Oceanie Indyjskim, zatem Olivier Levasseur podjÂąÂł prĂłbĂŞ negocjacji z gubernatorem Reunion celem uzyskania uÂłaskawienia. SpaliÂły one na panewce, jako Âże gubernator zaÂżÂądaÂł zwrotu ÂłupĂłw z portugalskiego galeonu, Levasseur zerwaÂł wiĂŞc wszelkie prĂłby porozumienia i zniknÂąÂł. Najpierw ukrywaÂł siĂŞ na Seszelach, a nastĂŞpnie w rĂłÂżnych miejscach na Madagaskarze, prowadzÂąc dalej pirackÂą dziaÂłalnoÂśĂŚ - jednak juÂż bez rĂłwnie spektakularnych sukcesĂłw, co w przypadku Nossa Senhora do Cabo.

Noga mu siĂŞ powinĂŞÂła na poczÂątku 1730 roku, zostaÂł bowiem schwytany. Istnieje kilka rĂłÂżnych wersji wydarzeĂą zwiÂązanych z pojmaniem pirata, mniej lub bardziej romantycznych. Jednak wiĂŞkszoÂśĂŚ poszlak wskazuje na to, Âże kariera francuskiego korsarza zakoĂączyÂła siĂŞ w doÂśĂŚ przyziemny (i to dosÂłownie) sposĂłb - najprawdopodobniej znaleziono go bowiem pijanego w sztok i leÂżÂącego twarzÂą do ziemi w rynsztoku przed jednÂą z tawern w Fort Dauphin na Madagaskarze. Policjanci szybko rozpoznali w tej postaci poszukiwanego od dawna pirata i doprowadzili pod oblicze sprawiedliwoÂści.

SÂąd dziaÂłaÂł szybko - kara Âśmierci przez powieszenie. Wyrok miaÂł zostaĂŚ wykonany 7 lipca 1730 roku o godzinie 17:00 na centralnym placu w stolicy Reunion, Saint-Denis. I zostaÂł wykonany bez przeszkĂłd, z jednym tylko wydarzeniem odbiegajÂącym nieco od powszechnie przyjĂŞtej procedury wieszania skazanego.

OtĂłÂż na kilka sekund przed zwolnieniem szubienicy Olivier Levasseur wypluÂł z ust w tÂłum widzĂłw zwitek papieru wykrzykujÂąc przy tym:

Olivier Levasseur napisaÂł

“Mes trĂŠsors à qui saura comprendre!”

MoÂżna to przetÂłumaczyĂŚ w przybliÂżeniu jako “MĂłj skarb naleÂży do tego, kto to zrozumie!”.

Ten zwitek papieru zawieraÂł zaszyfrowanÂą wiadomoÂśĂŚ utworzonÂą przez samego Levasseura. MoÂżna domniemywaĂŚ, Âże dotyczy ona lokalizacji pozostaÂłoÂści ÂłupĂłw zdobytych przez Francuza... domniemania te wynikajÂą z tego, Âże do dziÂś wiadomoÂści tej nie udaÂło siĂŞ nikomu rozszyfrowaĂŚ. Rzecz jasna przez 300 lat podejmowano mnĂłstwo prĂłb, jednak bez wiĂŞkszych skutkĂłw.

chrisopherkaplan · 2019-04-17 22:23:23

No i kolejne wieÂści dotyczÂące skarbu Levasseur'a - czy nie za duÂżo tego ?

https://scroll.in/magazine/833812/pirat … to-be-made

Piraci, zÂłoto i duchy: poÂłÂączenie „Wyspy SkarbĂłw” i indyjskiego miasta Goa - to film czekajÂący na realizacjĂŞ
Prawdziwa tajemnica, ktĂłra sprawia, Âże Kod Da Vinci wyglÂąda jak dzieciĂŞca ukÂładanka.

WiĂŞkszoÂśĂŚ z nas dorastaÂła z opowieÂściÂą o Wyspie skarbĂłw Roberta Louisa Stevensona (1883), z jego opowieÂściÂą o „korsarzach i zakopanym zÂłocie”. Tu zaczyna siĂŞ wiele stereotypĂłw na temat piratĂłw, a Long John Silver wyÂłania siĂŞ jako stereotypowy pirat w naszej wyobraÂźni.

Niedawno dowiedziaÂłem siĂŞ o zwiÂązku opowieÂści z GoÂą. WÂśrĂłd kilku historycznych aluzji do prawdziwych piratĂłw i piratĂłw, Stevenson przytacza rĂłwnieÂż (poprzez postaĂŚ Longa Johna Silvera) statek zwany "The Viceroy of the Indies" pÂłynÂący z Goa i zabrany przez prawdziwego pirata Edwarda Englanda (1685-1721) na wybrzeÂżu Malabar, kiedy John Silver sÂłuÂżyÂł wraz z AngliÂą na pokÂładzie swojego pirackiego statku Cassandra.

W prawdziwym Âżyciu nie byÂło statku zwanego "The Viceroy of the Indies", ale nadal istniejÂą pewne podstawy faktyczne do wÂłÂączenia go do opowieÂści Stevensona. W kwietniu 1721 r., Kiedy miaÂło miejsce jedno z najwiĂŞkszych zarejestrowanych piractw, nieszczĂŞsnÂą ofiarÂą byÂła wielka, 700-tonowa portugalska galeon Nossa Senhora do Cabo e São Pedro de AlcĂ˘ntara (okreÂślana takÂże jako Virgem do Cabo lub La Vierge du Cap in Francuski). ByÂł mocno obciÂąÂżony „bogactwem caÂłej wicekrĂłlestwa Goa”. Piratami, ktĂłrzy przewodzili napadami z Cassandry, byli John Taylor (pierwotnie zastĂŞpca Englanda, ale England zostaÂł wysadzony na bezludnej wyspie (marooned) na Mauritiusie w wyniku nieporozumienia), a Olivier Levasseur (1688-1730), ktĂłry nazywaÂł siĂŞ La Buse lub The Buzzard lub czasami La Bouche, The Mouth, za jego bezwzglĂŞdnoÂśĂŚ i szybkie ataki.

Wyspa skarbĂłw George'a Wyliego Hutchinsona.

WÂśrĂłd kilku wybitnych pasaÂżerĂłw na pokÂładzie statku byli arcybiskup Goa (patriarcha Indii Wschodnich) Dom Sebastião de Andrade oraz ustĂŞpujÂący namiestnik Goa Dom LuĂs Carlos InĂĄcio Xavier de Meneses, piÂąty hrabia Ericeira. Co ciekawe, ten ostatni powrĂłciÂłby do Goa w 1741 r. (Z dodatkowym tytuÂłem pierwszego markiza LouriĂ§al) na drugÂą kadencjĂŞ jako wicekrĂłl, aby umrzeĂŚ w biurze zaledwie rok pĂłÂźniej. Stevenson poÂłÂączyÂł tytuÂł arcybiskupa i namiestnika, aby ochrzciĂŚ fikcyjny statek Silvera jako "The Viceroy of the Indies".

Hrabia Ericeira

Skarb na pokÂładzie wliczajÂąc sztaby srebra i zÂłota, dziesiÂątki skrzyĂą peÂłnych zÂłotych gwinei, pereÂł, diamentĂłw i innych kamieni szlachetnych, jedwabiu, przypraw, dzieÂł sztuki i regaliĂłw koÂścielnych szczegĂłlnie z katedry Se. Skarb byÂł tak rozlegÂły, Âże piraci pozwolili pasaÂżerom po prostu zachowaĂŚ przy sobie osobiste kosztownoÂści i uwolnili ich z nimi, co jest zjawiskiem nietypowym dla piractwa. W ujĂŞciu pieniĂŞÂżnym wpÂływy oszacowano na 875 000 funtĂłw, choĂŚ niektĂłrzy zawyÂżajÂą je do 1 miliona funtĂłw , inni do fantastycznego miliarda funtĂłw , a jeszcze inni do 400 milionĂłw funtĂłw. Nadal jest uwaÂżany za najwiĂŞkszy napad w historii piractwa. (patrz: https://www.goldenageofpiracy.org/histo … o-cabo.php)

Incydent pomĂłgÂł relacjom Luso-FrancuzĂłw, jako gubernator Burbonu, Beauvolier de Courchant, zapewniÂł uwolnienie hrabiego Ericeiry i jego Âświty i zapewniÂł im schronienie na wiele miesiĂŞcy, przed przeniesieniem ich do Mozambiku. WynikajÂące z tego serdeczne stosunki miĂŞdzy Goa i Pondicherry otworzyÂły francuskie okrĂŞty do Goa w celu dokonania napraw, ale nie w celach handlowych, a statkom z Compagnie des Indes pozwolono iÂśĂŚ i zabraĂŚ niewolnikĂłw w Mozambiku. Ale hrabia Ericeira zostaÂł przyjĂŞty w haĂąbie w Lizbonie i wygnany z wyroku sÂądu na 10 lat.

SzczĂŞÂście
Ale jak taki Âłup spadÂł na piratĂłw? NiektĂłre relacje mĂłwiÂą, Âże galeon zostaÂł uszkodzony w czasie burzy, a zaÂłoga zmuszona byÂła zatopiĂŚ wszystkie swoje 72 armaty, aby uniknÂąĂŚ wywrĂłcenia, i musiaÂła zakotwiczyĂŚ siĂŞ na wyspie Bourbon (dziÂś Reunion) na Oceanie Indyjskim, aby poddaĂŚ siĂŞ naprawom. Statek zostaÂł wiĂŞc pokonany w nierĂłwnej walce, podobnie jak wiĂŞkszoÂśĂŚ zaÂłogi na lÂądzie.

WÂśrĂłd kosztownoÂści KoÂścioÂła byÂł PÂłomienny lub Ognisty KrzyÂż Goa , tak zwany ze wzglĂŞdu na jego jasnoÂśĂŚ, poniewaÂż uwaÂżano, Âże jest wykonany z czystego zÂłota, inkrustowany diamentami, rubinami i szmaragdami. ZostaÂł opisany jako majÂący siedem stĂłp wysokoÂści i tak ciĂŞÂżki, Âże potrzebowaÂł trzech mĂŞÂżczyzn, aby przenieÂśĂŚ go na statek Levasseura.

Piraci powrĂłcili, oszoÂłomieni dosÂłownie, szczĂŞÂściem do bazy na Madagaskarze. W jednej wersji stwierdza siĂŞ, Âże spalili swĂłj wÂłasny statek Cassandra (inne konto mĂłwi, Âże Taylor wziÂąÂł CassandrĂŞ dla siebie ) i ochrzciÂł ich nowo nabytego statku Victorious (le Victorieux) . ÂŁup zostaÂł podzielony, a Le Buse trzymaÂł statek i Ognisty KrzyÂż Goa.

Ale co to za historia piracka, chyba Âże wiemy, gdzie ukryty jest skarb?

„ZnajdÂź mĂłj skarb”
W 1722 roku Taylor i Levasseur rozeszli siĂŞ po kÂłĂłtni . Taylor udaÂł siĂŞ na Karaiby, a nastĂŞpnie do Panamy, gdzie on i jego zaÂłoga zostali uÂłaskawieni (najprawdopodobniej po otrzymaniu duÂżej ÂłapĂłwki) przez gubernatora Portobello w zamian za KasandrĂŞ.

Levasseur przedstawia jeszcze ciekawszÂą historiĂŞ: rozwaÂżaÂł podjĂŞcie amnestii przez rzÂąd francuski wobec wszystkich piratĂłw, ktĂłrzy zrezygnowaliby z zawodu. Ale Francuzi chcieli zbyt wiele ÂłupĂłw dla upodobaĂą Levasseura, wiĂŞc osiedliÂł siĂŞ incognito na Seszelach, dopĂłki nie zostaÂł znaleziony przez ÂłowcĂŞ nagrĂłd. ZostaÂł schwytany w pobliÂżu Fortu Dauphin na Madagaskarze i powieszony za piractwo o 17:00 w dniu 7 lipca 1730 r. W Saint-Denis, Reunion .

W umierajÂącej teatralnym gestem, rzekomo rzuciÂł papier z szyfrogramu 17 linii na tÂłum, wykrzykujÂąc „ZnajdÂź mĂłj skarb, wy, ktĂłrzy mogÂą go zrozumieĂŚ!” Wiele wÂątpliwoÂści, Âże mogÂłoby to byĂŚ moÂżliwe: wiĂŞkszoÂśĂŚ zasÂłony nastÂąpiÂł o Âświcie, a nie na zmierzch i byÂłby niezwykle trudny dla wiĂŞÂźnia z rĂŞkami zwiÂązanymi, aby mĂłc wykonaĂŚ taki gest.

Ale to, co nastĂŞpuje, to prawdziwa tajemnicza saga, ktĂłra umieszcza Kod Da Vinci w cieniu, i to jest doÂśĂŚ zaskakujÂące, Âże nie przyciÂągnĂŞÂło uwagi Hollywood. Szyfry, kody i wskazĂłwki dotyczÂą Zodiaku, ObojczykĂłw Salomona i Dwunastu Prac Herkulesa .

Skarb wciÂąÂż nie zostaÂł znaleziony, chociaÂż poszukiwacze skarbĂłw sÂą kuszÂąco blisko.

Epitafium do grobowca Levasseura w Saint-Denis ma czaszkĂŞ i skrzyÂżowane piszczele, pod ktĂłrym czytamy: „Oliver Levassuer dit La Buse - pirat, cumeur des Mers du Sud, ExecutĂŠ à Saint-Paul 1730”. StaÂło siĂŞ ÂświÂątyniÂą dla tych, ktĂłrzy wierzÂą, Âże jego duch wciÂąÂż ma nadprzyrodzone moce.