chrisopherkaplan - 2019-04-17 22:03:58

Witam,
na początek coś z angielskiej wersji Wikipedii:
https://en.wikipedia.org/wiki/Olivier_Levasseur

Olivier Levasseur (1688, 1689, lub 1690 - 7 lipca 1730), był piratem , nazywanym La Buse („The Buzzard”) lub La Bouche („The Mouth”) we wczesnych latach, nazywanym w ten sposób ze względu na szybkość i bezwzględność z którym zawsze atakował swoich wrogów. Znany jest również z tego, że rzekomo ukrywa jeden z największych skarbów w historii piratów, szacowany na ponad 1 miliard funtów, i zostawia kryptogram z jego miejscem pobytu.

Biografia

Urodzony w Calais w czasie wojny dziewięcioletniej (1688–97) w bogatej rodzinie burżuazyjnej , po otrzymaniu doskonałego wykształcenia został oficerem marynarki wojennej. Podczas wojny o sukcesję hiszpańską (1701–1714) nabył list od króla Ludwika XIV i został korsarzem korony francuskiej. Kiedy wojna się skończyła, rozkazano mu wrócić do domu ze swoim statkiem, ale zamiast tego dołączył do pirackiej kompanii Benjamina Hornigolda w 1716 roku.

Po roku udanych grabieży, partia Hornigolda podzieliła się, Levasseur na krótko współpracował z Samuelem Bellamy, zanim zdecydował się spróbować szczęścia na wybrzeżu Afryki Zachodniej. Po tym, jak William Moody został wyrzucony z dowództwa przez swoją niezadowoloną załogę pod koniec 1718 r., Wybrali Levasseura na kapitana w miejscu Moody'ego. W 1719 roku działał razem z Howellem Davisem i Thomasem Cocklynem (który również służył pod Moody) przez pewien czas. W 1720 r. Zaatakowali niewolniczy port Ouidah , który był wówczas częścią Królestwa Whydah i znajduje się na wybrzeżu dzisiejszego Beninu, redukując lokalną fortecę do ruiny. Później tego samego roku został rozbitkiem w Kanale Mozambickim i osiadł na wyspie Anjouan , jednej z Comores . Jego złe oko stało się już całkowicie ślepe, więc zaczął nosić okulary.

Od 1720 roku uruchomił swoje naloty z bazy na wyspie Sainte-Marie , niedaleko Madagaskaru wybrzeżu, razem z piratami John Taylor , Jasper Seagar, i Edward England , (brak planowania wątpienia uchwycić jeden z Wielkiej Mughal jest uzbrojonych, ale zazwyczaj mocno obciążony pielgrzym statki do Mekki ). Jego kwatermistrzem był w tym czasie Paulsgrave Williams , który był kwatermistrzem Bellamy'ego, a potem kapitanem, dopóki Bellamy nie zginął w sztormie na Cape Cod. Najpierw splądrowali Laccadivesi sprzedał łup holenderskim kupcom za 75 000 funtów. Levasseur i Taylor w końcu zmęczyli się ludzkością Anglii i osiedlili go na wyspie Mauritius .


Jolly Roger flaga pirata Oliviera Levasseura (La Buse), opisana jako „biały chorąży z postacią martwego człowieka”; jeden z nielicznych wzmianek o czarno-białej flagi Jolly Roger.
Następnie dokonali jednego z największych wyczynów piractwa: schwytanie portugalskiego wielkiego galeonu Nossa Senhora do Cabo ( Matki Boskiej Przylądkowej ) lub Virgem Do Cabo ( Dziewicy z Przylądka ), załadowanego pełnym skarbów należących do biskupa Goa , zwany także Patriarchą Indii Wschodnich i Namiestnikiem Portugalii , którzy oboje byli na pokładzie wracając do domu do Lizbony . Piraci byli w stanie wejść na statek bez strzelania pojedynczą burtą, ponieważ Cabo został uszkodzony w czasie sztormu i aby uniknąć wywrócenia, załoga wyrzuciła za burtę całą swoją artylerię liczącą 72 działa, a następnie zakotwiczył na Wyspie Réunion do naprawy. (Ten incydent miał być później wykorzystany przez Roberta Louisa Stevensona w jego powieści Wyspa skarbów, gdzie galeon jest określany jako Namiestnik Indii na koncie podanym przez jego słynną fikcyjną postać Długiego Jana Srebrnego ).

Łup składał się ze sztabek złota i srebra, dziesiątek pudeł pełnych złotych Gwinei , diamentów, pereł, jedwabiu, dzieł sztuki i przedmiotów religijnych z katedry Se w Goa , w tym Płomiennego Krzyża Goa wykonanego z czystego złota, inkrustowanego diamentami, rubiny i szmaragdy. Było tak ciężkie, że wymagało trzech ludzi, by przenieśli go na statek Levasseura. W rzeczywistości skarb był tak wielki, że piraci nie zadali sobie trudu, by okraść ludzi na pokładzie, co normalnie by zrobili.

Kiedy łup został podzielony, każdy pirat otrzymał co najmniej 50 000 funtów złota i 42 diamenty. Seagar zmarł, gdy popłynęli na Madagaskar, aby podzielić ich zdobycz; Levasseur i Taylor dzielą pozostałe złoto, srebro i inne przedmioty, a Levasseur bierze złoty krzyż.

W 1724 r. Levasseur wysłał negocjatora do gubernatora na wyspie Bourbon (dziś Reunion), aby omówić amnestię , która została zaoferowana wszystkim piratom na Oceanie Indyjskim, którzy zrezygnowaliby z praktykowania piractwa. Jednak rząd francuski chciał odzyskać dużą część skradzionych łupów, więc Levasseur postanowił uniknąć amnestii i osiadł w tajemnicy na archipelagu Seszeli . W końcu został schwytany w pobliżu Fort Dauphin na Madagaskarze. Został zabrany do Saint-Denis, Reunion i powieszony za piractwo o  17:00 7 lipca 1730 r.

Skarb

Cryptogram Olivier Levasseur

Alfabet Oliviera Levasseura

Legenda mówi, że kiedy stanął na rusztowaniu szubienicy, miał naszyjnik na szyi, zawierający kryptogram 17 linii, i rzucił to w tłum, wołając: „Znajdź mój skarb, ten, który może to zrozumieć!” To, co stało się z tym naszyjnikiem, jest nieznane do dziś. Wielu poszukiwaczy skarbów próbowało odszyfrować kryptogram, mając nadzieję, że jego rozwiązanie doprowadzi do tego skarbu.

W 1923 r. Wdowa po pewnym Charlesie Savy o imieniu Rose znalazła kilka rzeźb w skałach na plaży Bel Ombre w pobliżu Beau Vallon na wyspie Mahé , ze względu na niski poziom wody w tym roku. Znalazła rzeźby psa, węża, żółwia, konia, muchy, dwóch połączonych serc, dziurkę od klucza, wpatrzone oko, urnę wyborczą, figurę ciała młodej kobiety i głowę mężczyzny. Notariusz w Victoria słyszał o tej wiadomości i rozumieć te symbole muszą być wykonane przez piratów. Szukał w swoich archiwach i znalazł dwa możliwe połączenia. Pierwszą z nich była mapa plaży Bel Ombre, opublikowana w Lissabon w 1735 r. [ Wątpliwa - dyskutuj ] Stwierdzono: „właściciel ziemi ...la Buse ”(Levasseur).

Drugie odkrycie było ostatnią wolą pirata Bernardin Nageon de L'Estang, nazywany Le Butin , który zmarł siedemdziesiąt lat po Levasseur, i twierdził, że zdobył kilka skarbów Levasseura. Zawierało 3 kryptogramy i 2 litery, jedna dla jego siostrzeńca:

„Straciłem wiele dokumentów podczas katastrofy statku. Zebrałem już kilka skarbów, ale pozostały jeszcze cztery. Znajdziesz je z kluczem do kombinacji i innych papierów”.

i jeden do jego brata:

„[..] Nasz kapitan został ranny. Upewnił się, że jestem masonem, a następnie powierzył mi swoje papiery i tajemnice przed śmiercią. Obiecaj, że twój najstarszy syn będzie szukał skarbu i spełnił moje marzenie o odbudowie naszego domu. [. .] Dowódca przekaże dokumenty, są trzy.

Notariusz skontaktował się z panią Savy, a po kilku wykopaliskach na „gapiącym się oku” odkryli dwie trumny zawierające szczątki dwojga ludzi, [ wątpliwe - dyskutują ] zidentyfikowane jako piraci przez złote pierścienie w lewym uchu, a także trzeci ciało bez trumny, ale w tym miejscu nie znaleziono skarbu.

W 1947 r. Anglik Reginald Cruise-Wilkins, sąsiad pani Savy, przestudiował dokumenty, ale kryptogram był o wiele trudniejszy do rozwiązania niż początkowo sądzono. Rozszyfrowanie można wykonać tylko zaczynając od dwóch liter [ dlaczego? ] i trzy kryptogramy skompilowane w tajemniczym alfabecie, rebusie, a przynajmniej w piśmie inicjacyjnym, które można by powiązać z masońską symboliką . Cruise-Wilkins następnie odkrył związek z zodiaku , z obojczyków Salomona , a dwunastu prac z Herkulesa. Różne zadania, reprezentujące Labours of Hercules, musiały być podejmowane w ścisłej kolejności. Komnata skarbów znajduje się gdzieś pod ziemią i należy do niej podejść ostrożnie, aby uniknąć zalania. Jest chroniony przez przypływy, które wymagają spiętrzenia, aby je powstrzymać, i należy do nich podejść z północy.

Do swojej śmierci na Reunion Cruise-Wilkins szukał i kopał na wyspie Mahé. W jaskini, z wyjątkiem starych broni, niektórych monet i pirackich sarkofagów , niczego nie znalazł. Zmarł 3 maja 1977 r., Zanim złamał ostatni fragment kodu. Jego syn, nauczyciel historii Seychellois John, wciąż poszukuje skarbu, dochodząc do wniosku, że po użyciu najnowocześniejszego sprzętu, musi „powrócić do starej metody, [wpadać] w umysł tego faceta, [twierdząc, że jest ] dziesięć na dół, dwa na jego Herkulesowe labory. ”

Kultura popularna
Basil Rathbone gra Levasseura w filmie Errola Flynna z 1935 roku Captain Blood .
Historia skarbu Levasseura została opisana w serii komiksów Spike and Suzy (znanej również w Wielkiej Brytanii jako Bob & Bobette lub oryginalne nazwy Suske en Wiske autorstwa flamandzkiego autora Willy Vandersteena) w albumie The Amazing Coconut (1990). Tam medalion z Levasseur został zabrany przez ptaka, który uciekł do lasu, gdzie został uwięziony w dojrzałym owocu zwanym coco de mer . Kokos ten został sprzedany w Belgii w 1988 r. Bohaterom serii, a następnie odkryli medalion i wreszcie skarb.
28. epizod Redbeard przedstawia fikcyjną córkę historycznego pirata Oliviera Levasseura.
W japońskiej anime i manga serii One Piece , główny fabuła jest zapalany przez zmarłego pirata Gol D. Roger , który, podobnie jak Levasseur, podczas swojej publicznej egzekucji ośmielił zgromadzonym ludziom znaleźć swój ukryty skarb o nazwie „One Piece”, zapewniając oni zostawili wszystko, co posiadał, w jednym miejscu.
W grze mobilnej Assassin's Creed: Pirates , korporacja z przodu Templariuszy Abstergo Industries chce znaleźć skarb La Buse. W tym celu zatrudniają gracza, badacza pamięci genetycznej, aby zagłębił się w wspomnienia pirata Alonzo Batilli, z którym La Buse zaprzyjaźnił się, zanim stał się legendą. Jego skarb zawiera Kawałek Edenu, jeden z licznych artefaktów pozostawionych przez Pierwszą Cywilizację, prekursorów ludzkości.

http://www.pirates-corsaires.com/img/la-buse-saint-paul.gif

chrisopherkaplan - 2019-04-17 22:19:33

A oto inny opis tego pirata i zagadki jego skarbu:
ze strony :

https://escales.ponant.com/en/pirate-la-buse-2/

Olivier Levasseur, postać historyczna czy legenda ludowa? Obaj, mój kapitanie! Ten słynny francuski pirat, znany jako La Buse, od śmierci w 1730 r. Na Reunionie nie stracił nic ze swojej tajemnicy i intrygi. I jego nieuchwytne utracone łupy, z których stworzono fantazje, nie są przedmiotem zdumiewającego poszukiwania skarbów, które rozpoczęło się prawie 300 lat temu…

Pirat z Karaibów

Olivier Levasseur urodził się w Calais pod koniec XVII wieku. Syn darmowego bojownika, miał pierwszy smak walki morskiej na początku XVIII wieku, na pokładzie La Reine des Indes (The Indian Queen). W tym czasie Levasseur działał na Morzu Karaibskim jako korsarz w służbie francuskiego króla uwikłanego w wojnę o sukcesję hiszpańską.

Kiedy konflikt zakończył się w 1714 roku, Wersal nie potrzebował już swoich korsarzy. Jednak Levasseur nie zamierzał wrócić do Francji kontynentalnej. Został piratem , najpierw pod flagą Anglika, Benjamina Hornigolda, a potem pod własnym nazwiskiem. W ten sposób Levasseur zyskał solidną reputację. To potężny drapieżnik, który z całej szybkości spada na ofiary z drapieżnego ptaka. Nazywał się La Buse (Myszołów)!

Na trasie do Indii

Wody Karaibów stawały się coraz bardziej niebezpieczne: wojna z piratami prowadzona przez mocarstwa kolonialne stawała się coraz bardziej wyczerpująca. Dla La Buse'a nadszedł czas na wyjście. Jego cel? Droga do Indii i wybrzeża Afryki . Po pierwsze, w 1719 r. Udał się następnie do Zatoki Gwinejskiej, w następnym roku, na Ocean Indyjski i Wyspy Mascarene. Levasseur rzucił kotwicę na Sainle Sainte-Marie, niezdobytą kryjówkę dla piratów, niedaleko Madagaskaru . Tam poznał angielskiego pirata Johna Taylora, z którym połączył siły.

Atak na Bourbon

26 kwietnia 1721 r. Jest ustalony na zawsze jako kamień milowy w historii piractwa. Tego dnia La Buse i Taylor zmierzali w kierunku Bourle Bourbon (dzisiejszego Reunion ). Na celowniku: Nossa Senhora do Cabo lub Virgin of the Cape, 800-tonowy portugalski okręt flagowy z 72 armatami, zacumowany w porcie Saint-Denis po poważnych uszkodzeniach. Na pokładzie był hrabia Ericeira, wicekról portugalskich Indii, a w jego posiadaniu znajdowało się prawie dziesięć lat zgromadzonych skarbów : złoto, diamenty, biżuteria, przyprawy, tkaniny, drobne drewno i wiele innych. Po ciężkich walkach La Buse i Taylor zajęli statek i jego spektakularny łup, szacowany na ponad 4 miliardy euro ! Virgin of the Cape została przemianowana na Le Victorieux (Zwycięska) i stała się potężnym nowym statkiem Oliviera Levasseura.

Narodziny mitu

W 1724 r. La Buse , wykorzystując w pełni kartę ułaskawienia oferowaną przez króla Francji zwolennikom wolności, postanowił przejść na emeryturę do Sainle Sainte-Marie. Nigdy więcej piractwa! Ale odmówił oddania swojego skarbu, warunku królewskiej amnestii. Levasseur starał się więc leżeć nisko, pracując jako pilot statków w Zatoce Antongil… Ale w 1729 r. La Buse został uznany i zabrany kajdanami do Bourle Bourbona, aby go wypróbować . Szybko został skazany: śmierć przez powieszenie.

„Z tym, co ukryłem niedaleko stąd, mógłbym kupić całą wyspę”, rzekomo ujawnił swojemu cholernikowi. A w dniu jego egzekucji, na szubienicy, z liną na szyi, mówi się, że rzucił tłumowi tajemniczy kryptogram , krzycząc: „Znajdź mój skarb, który może!”, Zaczynając mit, a wraz z nim , zdumiewające poszukiwanie skarbów. Chociaż w 1934 roku historyk Charles de La Roncière jako pierwszy opublikował tłumaczenie zakodowanej wiadomości, tekst pozostaje niezrozumiały. Nawiasem mówiąc, czy to nawet tekst? Nawet teraz wielu ludzi próbuje rozszyfrować dokument, który chce zdobyć skarb La Buse: z Reunion na Seszele, od Mauritiusu do Rodrigues, aż do Juan de Nova, każda wyspa na Oceanie Indyjskim jest bezpieczna i musimy znaleźć klucz.

Więc ten skarb, czy to marzenie, czy rzeczywistość? Trochę obu… Chociaż wydaje się mało prawdopodobne, aby kryptogram był autentyczny, zagadka i ciekawość, które wygenerował przez trzy stulecia, są bardzo realne, co czyni mit pirata La Buse, obecnie kluczową postacią w folklorze Oceanu Indyjskiego , trwać wiecznie.

https://escales.ponant.com/wp-content/uploads/La-Buse-Ponant-EN.png

chrisopherkaplan - 2019-04-17 22:34:18

https://www.ancient-origins.net/sites/default/files/field/image/French-Pirate-Olivier-Levasseur.jpg


Tu jeszcze inny opis:

https://www.ancient-origins.net/history … ead-021725

Francuski pirat Olivier Levasseur pozostawił zadziwiający Kryptogram - Czy to prowadzi do jego dawno ukrytego skarbu ?

Olivier Levasseur (znany również pod pseudonimami „La Buse”, co oznacza „myszołów” lub „La Bouche”, co oznacza „Usta”) był francuskim piratem, który działał w pierwszej połowie XVIII wieku. Podczas gdy Levasseur był notorycznym i budzącym strach piratem, jego największą spuścizną jest domniemany skarb, który ukrył. Przed jego egzekucją Levasseur rzekomo ujawnił kryptogram, gdzie przebywa jego pochowany łup. Chociaż przez lata podejmowano próby rozszyfrowania zakodowanej wiadomości i wyśledzenia skarbu Levasseura, żadnemu z nich się nie udało.

Od Privateering do Piracy
Olivier Levasseur urodził się w Calais w ostatnich latach XVII wieku (między 1688 a 1690 rokiem). Pochodzący z bogatej burżuazyjnej rodziny Levasseur uczęszczał do najlepszych szkół i został oficerem marynarki. Otrzymał list marque od króla francuskiego Ludwika XIV podczas wojny o sukcesję hiszpańską i został korsarzem w służbie korony francuskiej. Twierdzono, że w tym czasie Levasseur otrzymał bliznę na jednym oku, co spowodowało, że założył na niego opaskę na oko. Nie trzeba dodawać, że ta osobliwość Levasseur stała się jedną z najbardziej charakterystycznych cech dzisiejszych popularnych wizerunków piratów.

Pod koniec wojny Levasseur nie miał zamiaru zrezygnować ze swojej działalności, a zatem zmienił się z piractwa w piractwo. Levasseur rozpoczął swoją nową karierę jako członek grupy Flying Gang, grupy piratów z siedzibą w Nassau na wyspie New Providence na Bahamach. Na początku 1716 r. Levasseur był kapitanem pirackiej strzelnicy zwanej Postillion i prawdopodobnie współpracował z piratami Samuelem Bellamy i Benjaminem Hornigoldem. Levasseur ostatecznie rozstał się z Bellamy i Hornigoldem i przeprowadził naloty na własną rękę.


Levasseur's Pirating Peers
W 1718 roku Levasseur uniknął schwytania przez kapitana Francisa Hume'a z HMS Scarborough u wybrzeży La Blanquilla we wschodnich Karaibach. Mimo to pirat stracił swój statek, a mając zaledwie sześćdziesiąt członków załogi, uciekł na małym slupie. Levasseur i jego ludzie znaleźli się u wybrzeży Afryki Zachodniej i postanowili przeprowadzić tam swoją działalność piracką. Złapano wiele statków, a Levasseur został ponownie wybrany na kapitana statku w 1719 roku.

W okresie, gdy Levasseur działał u wybrzeży Afryki Zachodniej, współpracował z takimi piratami jak Howell Davis, Thomas Cocklyn, John Taylor i Edward England. W 1721 roku Levasseur i Taylor zdobyli Nossa Senhora della Cabo, portugalski statek skarbowy, który siedział na piaskownicy w wyniku szkód poniesionych podczas burzy. Statek nosił skarb zarówno biskupa Goa, jak i namiestnika portugalskiego Indi, i był jednym z największych zaciągów w historii piractwa.

Poszukiwanie skarbów z kryptogramem
Kilka lat później Levasseur osiedlił się na Seszelach, wyspie u wybrzeży Afryki Wschodniej, na Oceanie Indyjskim. W 1730 r. Levasseur został schwytany i wysłany do Saint-Denis na wyspie Reunion, gdzie został zawieszony za piractwo. Według legendy, gdy Levasseur stał na rusztowaniu z pętlą na szyi, udało mu się wrzucić kryptogram do tłumu, mówiąc im, że jego skarb będzie należał do osoby, która zdoła rozszyfrować jego tajną wiadomość.

Do tej pory skarb Levasseura nie został jeszcze znaleziony. Pomimo licznych nieudanych prób odnalezienia skarbu, są tacy, którzy poświęcili swoje życie, aby je znaleźć i nie są jeszcze gotowi do poddania się. Istnieją jednak pewne problemy z samym kryptogramem.

https://www.ancient-origins.net/sites/default/files/Depiction-of-a-pirate.jpg

chrisopherkaplan - 2019-04-17 23:28:03

http://paranormalne.pl/Fimg/art-levasseur/jolly.jpg

No i nareszcie jakaś polska strona poświęcona Levasseurowi i jego dziwnemu skarbowi - im więcej o tym czytam, to coraz mniej mi się to podoba - jakaś mania :D

http://www.paranormalne.pl/tutorials/ar … a-do-dzis/

- poniżej zamieszczam tylko fragment dotyczący pirata - jak ktoś chce szukać jego skarbu polecam cały artykuł

Kryptogram Oliviera Levasseura - zagadka nierozwiązana do dziś

Późnym popołudniem 7 lipca 1730 roku na centralnym placu w Saint-Denis, stolicy należącej do Francji, a leżącej na Oceanie Indyjskim wyspy Reunion zgromadził się tłum żądnych krwi mieszkańców miasta. I nie bez powodu, jako że punktualnie na 17:00 zaplanowano publiczną egzekucję znienawidzonego pirata, Oliviera Levasseura. Ale bez cienia wątpliwości nikt z widzów tej jakże atrakcyjnej rozrywki, idealnej wręcz na chłodne, lipcowe, piątkowe popołudnie nie zdawał sobie sprawy, że wydarzenia, jakie miały nastąpić już za kilka minut będą stanowić jedną z zagadek, której rozwiązania nie zdołano znaleźć przez blisko 300 kolejnych lat.

Kim był Oliver Levasseur?

O przeszłości samego Oliviera Levasseura wiemy stosunkowo niewiele. Urodził się w prawdopodobnie dość zamożnej rodzinie gdzieś w latach pomiędzy 1688, a 1697. W 1713 roku z rąk samego Króla Słońce, czyli Ludwika XIV otrzymał list kaperski, na mocy którego mógł prowadzić bez ograniczeń działalność korsarską na rzecz Francji. Levasseur skwapliwie korzystał z nadanych mu przywilejów, jednak już rok później wojna o sukcesję hiszpańską została zakończona, a list kaperski utracił ważność.

Olivier Levasseur na tyle jednak zasmakował w swoich ostatnich zajęciach, że bez mrugnięcia okiem zlekceważył rozkazy królewskie i zamiast wrócić do Francji, postanowił wraz ze swoim okrętem i załogą dołączyć do pirackiej floty Benjamina Hornigolda. Po roku udanej współpracy zmienił barwy klubowe opuszczając Hornigolda i dołączając do innego znanego pirata, jakim był Samuel Bellamy. Od 1719 roku Levasseur postanowił operować na zasadzie wolnego strzelca współpracując okazjonalnie z Howellem Davisem oraz Thomasem Cocklynem, a także innymi prominentnymi postaciami z pirackiego półświatka. Sposób jego działania oparty na błyskawicznych atakach z zaskoczenia z wykorzystaniem szybkich i zwinnych, choć słabo uzbrojonych okrętów (jego ulubionym była brygantyna Le Victorieux) spowodował nadanie Levasseurowi przydomka Le Buse, czyli “Myszołów”. Warto go zapamiętać, gdyż jego znajomość przyda się nieco później.

Załoga zbirów pod przywództwem Levasseura skupiała się początkowo na napadach i plądrowaniu niewielkich miasteczek, ich łupem padły między innymi Ouidah i pomniejsze skupiska ludności. Nie gardzili także statkami handlowymi, jednak z uwagi na operowanie w rejonach Madagaskaru w ich ręce wpadały stosunkowo nieduże jednostki - zatem z wielkimi sukcesami i bogactwami bywało raczej krucho. W rzeczonym okresie największą zdobyczą Levasseura był holenderski statek Laccadives, wartość zdobytych łupów wyniosła wtedy 75 tys. ówczesnych funtów (co stanowi równowartość ok. 15 milionów euro). Było to wprawdzie sumą wystarczającą na nieco więcej, niż tylko na waciki, ale i tak daleką od oczekiwań załogi i samego Levasseura.

W międzyczasie Levasseur utracił wzrok w prawym oku, uszkodzonym wiele lat wcześniej podczas jednej z utarczek. Zaczął od tego momentu nosić czarną przepaskę na oku, która wkrótce stała się jego znakiem rozpoznawczym i właściwie obok papugi, haka zamiast dłoni i drewnianej nogi dziś stanowi nieodłączny atrybut każdego stereotypowego pirata.

Skarby, skarby, skarby...

Jednak w końcu szczęście dopisało francuskiemu piratowi. Jego współpracownik, dowódca drugiego z okrętów tej najmniejszej możliwej floty pirackiej, John Taylor dostrzegł pewnego dnia na horyzoncie sylwetkę ogromnego statku. Oczywiście wzbudziła ona żywe zainteresowanie obu kapitanów, po uważnym zlustrowaniu obiektu okazało się, że nie jest to zwykły statek handlowy, a uzbrojony po zęby gigantyczny portugalski galeon (informacja dodatkowa: drugi po okrętach liniowych w hierarchii pod względem wielkości i siły ognia okręt bojowy ówczesnej epoki) Nossa Senhora do Cabo. Obu piratom aż zaświeciły się oczy...

… jednak zdroworozsądkowa analiza sytuacji wykazała niezbyt zachęcającą dysproporcję sił. Portugalski okręt dysponował 72 działami, natomiast połączone siły okrętów Levasseura oraz Taylora mogły wystawić jedynie 26 dział, do tego o wiele mniejszego kalibru - czyli o mniejszej sile rażenia i co ważniejsze, krótszym zasięgu. Mówiąc obrazowo, klasyczny atak na portugalski okręt wymagał podpłynięcia na odległość, z której pojedyncza salwa wszystkich 72 dział galeonu pozostawiłaby po obu pirackich okrętach jedynie mgliste wspomnienie i trochę szmatek nadających się najwyżej na chusteczki. Gdyby w oceanach żyły bobry, z pewnością byłyby także zachwycone takim obrotem spraw z racji łatwego dostępu do mnóstwa użytecznych dla nich szczap i drewienek :)

Jednak gdy już fortuna zaczęła Levasseurowi sprzyjać, to na całego. Po szybkim zapoznaniu się z sytuacją okazało się, że Nossa Senhora do Cabo została bardzo poważnie uszkodzona podczas niedawnego sztormu, stoi na kotwicy, a żeby uchronić okręt przed zatonięciem, załoga została zmuszona do wyrzucenia za burtę całego niepotrzebnego obciążenia... do którego zaliczono także wszystkie 72 działa. Piratom niewiele więcej do szczęścia było potrzeba, zatem zabrali się do dzieła i w niespełna godzinę opanowali galeon bez jednego choćby wystrzału i bez ofiar w ludziach. Warto tutaj dodać, że na kanwie tych wydarzeń Robert Louis Stevenson stworzył swoją najbardziej znaną powieść zatytułowaną “Wyspa skarbów”,

Skoro powiedziało się A, trzeba także powiedzieć B - zatem portugalska załoga otrzymała propozycję nie do odrzucenia w postaci zamustrowania się na szalupach wiosłowych i wyruszenia następnie w krótki rejs na leżącą nieopodal wyspę Reunion. Obaj kapitanowie udali się natomiast na inspekcję ładowni. Tutaj okazało się, że los w dalszym ciągu zdecydował się spoglądać na nich łaskawym okiem. Nossa Senhora do Cabo transportowała niezliczone wręcz ilości sztab złota i srebra, wory pełne diamentów, rubinów i szmaragdów, a także legendarny artefakt templariuszy, czyli płonący krzyż z Goa i mnóstwo innych cennych rzeczy. Dość rzec, że wartość zrabowanych z Nossa Senhora do Cabo skarbów szacuje się obecnie na co najmniej 2 miliardy euro - a są to szacunki bardzo ostrożne z racji braku oficjalnych listów przewozowych i z pewnością zaniżone co najmniej dwukrotnie, albo i bardziej.

W każdym razie każdy z członków załogi okrętów pirackich otrzymał swoją część łupu wynoszącą ówczesne 50 tysięcy funtów (równowartość około 10 milionów euro) oraz garść diamentów. Przeważająca większość skarbu została jednak zagarnięta przez Levasseura jako dowódcę tej grupy piratów.

Na scenę wkracza tajemniczy kryptogram

W 1724 roku rząd Francji ogłosił amnestię dla wszystkich piratów działających na Oceanie Indyjskim, zatem Olivier Levasseur podjął próbę negocjacji z gubernatorem Reunion celem uzyskania ułaskawienia. Spaliły one na panewce, jako że gubernator zażądał zwrotu łupów z portugalskiego galeonu, Levasseur zerwał więc wszelkie próby porozumienia i zniknął. Najpierw ukrywał się na Seszelach, a następnie w różnych miejscach na Madagaskarze, prowadząc dalej piracką działalność - jednak już bez równie spektakularnych sukcesów, co w przypadku Nossa Senhora do Cabo.

Noga mu się powinęła na początku 1730 roku, został bowiem schwytany. Istnieje kilka różnych wersji wydarzeń związanych z pojmaniem pirata, mniej lub bardziej romantycznych. Jednak większość poszlak wskazuje na to, że kariera francuskiego korsarza zakończyła się w dość przyziemny (i to dosłownie) sposób - najprawdopodobniej znaleziono go bowiem pijanego w sztok i leżącego twarzą do ziemi w rynsztoku przed jedną z tawern w Fort Dauphin na Madagaskarze. Policjanci szybko rozpoznali w tej postaci poszukiwanego od dawna pirata i doprowadzili pod oblicze sprawiedliwości.

Sąd działał szybko - kara śmierci przez powieszenie. Wyrok miał zostać wykonany 7 lipca 1730 roku o godzinie 17:00 na centralnym placu w stolicy Reunion, Saint-Denis. I został wykonany bez przeszkód, z jednym tylko wydarzeniem odbiegającym nieco od powszechnie przyjętej procedury wieszania skazanego.

Otóż na kilka sekund przed zwolnieniem szubienicy Olivier Levasseur wypluł z ust w tłum widzów zwitek papieru wykrzykując przy tym:


Olivier Levasseur napisał

“Mes trésors à qui saura comprendre!”

Można to przetłumaczyć w przybliżeniu jako “Mój skarb należy do tego, kto to zrozumie!”.

Ten zwitek papieru zawierał zaszyfrowaną wiadomość utworzoną przez samego Levasseura. Można domniemywać, że dotyczy ona lokalizacji pozostałości łupów zdobytych przez Francuza... domniemania te wynikają z tego, że do dziś wiadomości tej nie udało się nikomu rozszyfrować. Rzecz jasna przez 300 lat podejmowano mnóstwo prób, jednak bez większych skutków.

chrisopherkaplan - 2019-04-18 00:23:23

https://luisdias.files.wordpress.com/2017/04/olivierlevasseur_thumb.png

No i kolejne wieści dotyczące skarbu Levasseur'a - czy nie za dużo tego ?

https://scroll.in/magazine/833812/pirat … to-be-made


Piraci, złoto i duchy: połączenie „Wyspy Skarbów” i indyjskiego miasta Goa - to film czekający na realizację
Prawdziwa tajemnica, która sprawia, że ​​Kod Da Vinci wygląda jak dziecięca układanka.


Większość z nas dorastała z opowieścią o Wyspie skarbów Roberta Louisa Stevensona (1883), z jego opowieścią o „korsarzach i zakopanym złocie”. Tu zaczyna się wiele stereotypów na temat piratów, a Long John Silver wyłania się jako stereotypowy pirat w naszej wyobraźni.

Niedawno dowiedziałem się o związku opowieści z Goą. Wśród kilku historycznych aluzji do prawdziwych piratów i piratów, Stevenson przytacza również (poprzez postać Longa Johna Silvera) statek zwany "The Viceroy of the Indies" płynący z Goa i zabrany przez prawdziwego pirata Edwarda Englanda (1685-1721) na wybrzeżu Malabar, kiedy John Silver służył wraz z Anglią na pokładzie swojego pirackiego statku Cassandra.


W prawdziwym życiu nie było statku zwanego "The Viceroy of the Indies", ale nadal istnieją pewne podstawy faktyczne do włączenia go do opowieści Stevensona. W kwietniu 1721 r., Kiedy miało miejsce jedno z największych zarejestrowanych piractw, nieszczęsną ofiarą była wielka, 700-tonowa portugalska galeon Nossa Senhora do Cabo e São Pedro de Alcântara (określana także jako Virgem do Cabo lub La Vierge du Cap in Francuski). Był mocno obciążony „bogactwem całej wicekrólestwa Goa”. Piratami, którzy przewodzili napadami z Cassandry, byli John Taylor (pierwotnie zastępca Englanda, ale England został wysadzony na bezludnej wyspie (marooned) na Mauritiusie w wyniku nieporozumienia), a Olivier Levasseur (1688-1730), który nazywał się La Buse lub The Buzzard lub czasami La Bouche, The Mouth, za jego bezwzględność i szybkie ataki.

https://d1u4oo4rb13yy8.cloudfront.net/lneixidqed-1493303926.png
Wyspa skarbów George'a Wyliego Hutchinsona.

Wśród kilku wybitnych pasażerów na pokładzie statku byli arcybiskup Goa (patriarcha Indii Wschodnich) Dom Sebastião de Andrade oraz ustępujący namiestnik Goa Dom Luís Carlos Inácio Xavier de Meneses, piąty hrabia Ericeira. Co ciekawe, ten ostatni powróciłby do Goa w 1741 r. (Z dodatkowym tytułem pierwszego markiza Louriçal) na drugą kadencję jako wicekról, aby umrzeć w biurze zaledwie rok później. Stevenson połączył tytuł arcybiskupa i namiestnika, aby ochrzcić fikcyjny statek Silvera jako "The Viceroy of the Indies".

https://luisdias.files.wordpress.com/2017/04/d-_lus_carlos_incio_xavier_de_menezes_countofericeira.png Hrabia Ericeira

Skarb na pokładzie wliczając sztaby srebra i złota, dziesiątki skrzyń pełnych złotych gwinei, pereł, diamentów i innych kamieni szlachetnych, jedwabiu, przypraw, dzieł sztuki i regaliów kościelnych szczególnie z katedry Se. Skarb był tak rozległy, że piraci pozwolili pasażerom po prostu zachować przy sobie osobiste kosztowności i uwolnili ich z nimi, co jest zjawiskiem nietypowym dla piractwa. W ujęciu pieniężnym wpływy oszacowano na 875 000 funtów, choć niektórzy zawyżają je do 1 miliona funtów , inni do fantastycznego miliarda funtów , a jeszcze inni do 400 milionów funtów. Nadal jest uważany za największy napad w historii piractwa. (patrz: https://www.goldenageofpiracy.org/histo … o-cabo.php)

Incydent pomógł relacjom Luso-Francuzów, jako gubernator Burbonu, Beauvolier de Courchant, zapewnił uwolnienie hrabiego Ericeiry i jego świty i zapewnił im schronienie na wiele miesięcy, przed przeniesieniem ich do Mozambiku. Wynikające z tego serdeczne stosunki między Goa i Pondicherry otworzyły francuskie okręty do Goa w celu dokonania napraw, ale nie w celach handlowych, a statkom z Compagnie des Indes pozwolono iść i zabrać niewolników w Mozambiku. Ale hrabia Ericeira został przyjęty w hańbie w Lizbonie i wygnany z wyroku sądu na 10 lat.

Szczęście
Ale jak taki łup spadł na piratów? Niektóre relacje mówią, że galeon został uszkodzony w czasie burzy, a załoga zmuszona była zatopić wszystkie swoje 72 armaty, aby uniknąć wywrócenia, i musiała zakotwiczyć się na wyspie Bourbon (dziś Reunion) na Oceanie Indyjskim, aby poddać się naprawom. Statek został więc pokonany w nierównej walce, podobnie jak większość załogi na lądzie.

Wśród kosztowności Kościoła był Płomienny lub Ognisty Krzyż Goa , tak zwany ze względu na jego jasność, ponieważ uważano, że jest wykonany z czystego złota, inkrustowany diamentami, rubinami i szmaragdami. Został opisany jako mający siedem stóp wysokości i tak ciężki, że potrzebował trzech mężczyzn, aby przenieść go na statek Levasseura.

Piraci powrócili, oszołomieni dosłownie, szczęściem do bazy na Madagaskarze. W jednej wersji stwierdza się, że spalili swój własny statek Cassandra (inne konto mówi, że Taylor wziął Cassandrę dla siebie ) i ochrzcił ich nowo nabytego statku Victorious (le Victorieux) . Łup został podzielony, a Le Buse trzymał statek i Ognisty Krzyż Goa.

Ale co to za historia piracka, chyba że wiemy, gdzie ukryty jest skarb?

„Znajdź mój skarb”
W 1722 roku Taylor i Levasseur rozeszli się po kłótni . Taylor udał się na Karaiby, a następnie do Panamy, gdzie on i jego załoga zostali ułaskawieni (najprawdopodobniej po otrzymaniu dużej łapówki) przez gubernatora Portobello w zamian za Kasandrę.

Levasseur przedstawia jeszcze ciekawszą historię: rozważał podjęcie amnestii przez rząd francuski wobec wszystkich piratów, którzy zrezygnowaliby z zawodu. Ale Francuzi chcieli zbyt wiele łupów dla upodobań Levasseura, więc osiedlił się incognito na Seszelach, dopóki nie został znaleziony przez łowcę nagród. Został schwytany w pobliżu Fortu Dauphin na Madagaskarze i powieszony za piractwo o 17:00 w dniu 7 lipca 1730 r. W Saint-Denis, Reunion .

http://www.treasurenet.com/forums/attachment.php?attachmentid=148496&stc=1&d=1332398030

W umierającej teatralnym gestem, rzekomo rzucił papier z szyfrogramu 17 linii na tłum, wykrzykując „Znajdź mój skarb, wy, którzy mogą go zrozumieć!” Wiele wątpliwości, że mogłoby to być możliwe: większość zasłony nastąpił o świcie, a nie na zmierzch i byłby niezwykle trudny dla więźnia z rękami związanymi, aby móc wykonać taki gest.

Ale to, co następuje, to prawdziwa tajemnicza saga, która umieszcza Kod Da Vinci w cieniu, i to jest dość zaskakujące, że nie przyciągnęło uwagi Hollywood. Szyfry, kody i wskazówki dotyczą Zodiaku, Obojczyków Salomona i Dwunastu Prac Herkulesa .

Skarb wciąż nie został znaleziony, chociaż poszukiwacze skarbów są kusząco blisko.

https://www.seiyaku.com/images/skull-and-crossbones.jpg

Epitafium do grobowca Levasseura w Saint-Denis ma czaszkę i skrzyżowane piszczele, pod którym czytamy: „Oliver Levassuer dit La Buse - pirat, cumeur des Mers du Sud, Executé à Saint-Paul 1730”. Stało się świątynią dla tych, którzy wierzą, że jego duch wciąż ma nadprzyrodzone moce.

www.moomin.pun.pl www.lechisci.pun.pl www.odt.pun.pl www.khorinis-life-rp.pun.pl www.athenahutis.pun.pl