... a oto peÂłny tekst tego artykuÂłu:

Piractwo na pe³nym morzu by³o bankowoœci¹ inwestycyjn¹ w epoce kolonialnej. Dziêki dobremu pozycjonowaniu agresywni agenci mog¹ zarobiÌ miliony na œwiatowym handlu i handlu w ró¿nych sektorach. Byli czêsto œcigani z brzegu na Karaiby przez gniewne rz¹dy. W koùcu czasami zatonêli bez œladu.

WkrĂłtce po zatrudnionych przez rzÂąd grabieÂżcĂłw, takich jak Hernando Cortes, zaczĂŞli plÂądrowaĂŚ nowy Âświat w 1503 r., CaÂła klasa Âżeglarzy zdaÂła sobie sprawĂŞ, Âże moÂże skorzystaĂŚ z przeÂśladowania statkĂłw niosÂących Âłup.

Te bogactwa nie mog³y zostaÌ wys³ane za pomoc¹ przelewów. Wiêc kiedy Cortes chcia³ wys³aÌ nagrodê Azteckiego z³ota do Karola V, musia³ za³adowaÌ j¹ na statki i przep³yn¹Ì przez morze, gdzie czekali ludzie tacy jak Jean Fleury. W 1523 roku francuski korsarz wpad³ na hiszpaùsk¹ flotê skarbów - wynik, który pomóg³ mu zarobiÌ 31,5 miliona dolarów w wartoœci bie¿¹cej w ci¹gu swojej kariery, czyni¹c go szóstym najlepiej zarabiaj¹cym piratem wszechczasów.
NajwyÂżej zarabiajÂącym piratem byÂł Samuel „Czarny Sam” Bellamy, Anglik, ktĂłry w XVIII wieku stworzyÂł koÂści patrolujÂące wybrzeÂże Nowej Anglii. WedÂług naszych obliczeĂą „Czarny Sam” w ciÂągu swojej kariery splÂądrowaÂł okoÂło 120 milionĂłw dolarĂłw. Jego najwiĂŞksza niespodzianka nastÂąpiÂła w lutym 1717 r., Kiedy zdobyÂł niewoli statek zwany Whydah, ktĂłry podobno posiadaÂł ponad cztery i pó³ tony zÂłota i srebra. Bellamy, znany ze swojej wzglĂŞdnej szczodroÂści, wzi¹³ Whydah jako swĂłj nowy okrĂŞt flagowy i oddaÂł jednÂą ze starych statkĂłw pokonanej zaÂłodze.

Na drugim miejscu, z Âżyciowymi zarobkami w wysokoÂści 115 milionĂłw dolarĂłw: Sir Francis Drake, brytyjski korsarz z XVI wieku, ktĂłry uratowaÂł AngliĂŞ przed hiszpaĂąskÂą ArmadÂą, i kontynuowaÂł zyskowne Âżycie grabieÂży na rozkaz rzÂądu Jej KrĂłlewskiej MoÂści. Kolega Anglik Thomas Tew zajmuje trzecie miejsce z zyskiem w wysokoÂści 102 milionĂłw dolarĂłw. Jego najwiĂŞkszy wynik miaÂł miejsce w 1693 r., Kiedy podprowadziÂł statek peÂłen zÂłota w drodze do Imperium OsmaĂąskiego z Indii.

Nasze szacunki bogactwa opierajÂą siĂŞ na informacjach zebranych z historycznych zapisĂłw i relacji z XVII i XVIII-wiecznych ÂźrĂłdeÂł, takich jak Daniel Defoe, a takÂże wspó³czesnych historykĂłw, takich jak David Cordingly. Kiedy tylko byÂło to moÂżliwe, uÂżywaliÂśmy oficjalnych rejestrĂłw roszczeĂą piratĂłw. Tak wiĂŞc, gdy ksiĂŞga z Karoliny Pó³nocnej z 1718 r. MĂłwi, Âże towary odebrano Edwardowi „Czarnobrody” Nauczanie sprzedawane na rynku za 2,5 tysiÂąca funtĂłw po jego Âśmierci, to ÂźrĂłdÂło ufaÂło ponad twierdzenia Czarnobrodego do magistratu, Âże wielki skarb leÂży w miejscu znanym tylko dla niego i diabeÂł. WedÂług naszych danych zgromadziÂł w swojej karierze 12,5 miliona dolarĂłw ÂłupĂłw.
Zubo¿enie fortuny z powodu rumu i dziewuch nie zosta³o ocenione ani nie by³o podzia³ów skarbów wœród za³ogi. Plundery by³y czêsto dzielone w równych czêœciach, z kapitanem otrzymuj¹cym podwójn¹ sumê - niewiele z premii za przywództwo. Dobra lekcja dla wspó³czesnych akcjonariuszy: Najlepszym sposobem na osi¹gniêcie godziwej rekompensaty i wykluczenie z³otych spadochronów jest sk³onienie przywódców do morderczych rewolt, jeœli gromadz¹ zyski.

Wszystkie pieni¹dze i towary zosta³y przeliczone na wartoœÌ bie¿¹c¹ USD. Obecne wartoœci okreœlono za pomoc¹ indeksu cen detalicznych opracowanego przez brytyjsk¹ Izbê Gmin i projekt badawczy MeasuringWorth za³o¿ony przez profesora ekonomii Uniwersytetu Chicago w Chicago, Lawrence'a H. Officera.

W przewa¿aj¹cej czêœci piraci nie zarabiali du¿o, a oni na pewno ich nie zapisali. IloœÌ gotówki, której potrzebowali, by trzymaÌ rêkê na pulsie, by pokryÌ swoje zobowi¹zania, które zosta³y przeciête na ich fortunê. Cz³onkowie za³ogi, którzy stracili koùczyny w bitwie, mog¹ otrzymaÌ odszkodowanie w wysokoœci 1500 funtów za ka¿d¹ koùczynê. Poniewa¿ infekcja mo¿e ³atwo spowodowaÌ œmierÌ, lekarstwem na rany postrza³owe by³a czêsto amputacja. Przy 100 mê¿czyznach na statku, jeœli podczas bitwy zginê³o 10 koùczyn, to by³a to strata 15 000 funtów, czyli oko³o 3 milionów dolarów w dzisiejszych dolarach. £atwo zauwa¿yÌ, dlaczego piraci próbowali zabraÌ statki bez strzelania. Kilku pijanych marynarzy, którzy sami siê zar¿n¹, mo¿e zneutralizowaÌ ca³y zysk.
Piraci nie mieli planów 401 (k), wiêc zakopanie stosu z³ota by³o czasem najm¹drzejszym sposobem na uratowanie przysz³oœci - to znaczy, kiedy mieli jeden. Skarb Samuela Bellamy'ego zaton¹³ wraz z nim na Cape Cod, wiêkszoœÌ fortuny Bartholomew Roberts (32 miliony dolarów) zosta³a zabrana po jego œmierci w bitwie w 1722 roku, a maj¹tek Stede Bonneta (4,4 miliona dolarów) zosta³ wch³oniêty do skarbu Karoliny Po³udniowej po jego egzekucji w 1718 roku. Azteckie z³oto Jeana Fleury'ego nie zosta³o odzyskane i prawdopodobnie rozprzestrzeni³o siê po burdelach i salonach od Kuby do Francji; najprawdopodobniej w ci¹gu ostatnich 500 lat przetopiono je w sztabki z³ota wyœcielaj¹ce narodowe skarby i uformowane w obr¹czki na ca³ym œwiecie.

WiêkszoœÌ piratów zginê³a bez honoru lub monet. By³a to egzystencja pe³na morderstw, zdrady, chorób (zarówno tropikalnych, jak i wenerycznych) i zapewnia³a krótkie ¿ycie, nawet wed³ug standardów dnia. Ale aby byÌ bogatym i niezwi¹zanym z ¿yciem w rolnictwie lub s³u¿bie wojskowej, by³ to ³atwy wybór dla wielu - nawet jeœli przyszed³ z szkorbutem.